Ze spreken af in Oostendse hotels, flaneren urenlang op de dijk, en gaan in achterafstraatjes en oude huizen op zoek naar sporen van mensen die ofwel in Oostende woonden, of er aanspoelden. Van Ensor tot Claus, van Snoek tot Proust. In de podcastreeks ‘Kamer in Oostende’, naar het gelijknamige boek, volgen we schrijver Koen Peeters en schilder, pianist en historicus Koen Broucke langs hun eigenaardige zwerftochten. Ze hebben een onderzoeksmethode die ze ironisch ‘het perspectivisme’ noemen, een manier om het verleden van hun personages binnen te kunnen stappen. Je moet het horen om het te begrijpen. Op de website vindt u de schilderijen en foto’s die Koen Broucke bij de verhalen maakte.
‘Pastel, ja, kleuren, en als De Kuyper daarover begint, heeft hij de belangstelling van Broucke vast. In de Sebastiaansstraat aan Sporting Bowling wil...
Ik hoop dat u evenveel aan mij denkt als ik aan u. De gedachte van vriendschap heeft grote kracht. Ik hoop dat mijn gedachte u helpt. Joseph Roth, in ...
‘Na de wijn drinken we zwarte koffie. Broucke, Dewulf en ik nemen daarvoor alle tijd. Af en toe gaat een van ons door het raam naar buiten kijken. Te ...
‘Ooit was Proust in Oostende als klein ventje, samen met zijn grootvader. Proust noemde deze stad het eindpunt waar je terechtkomt als je altijd maar ...
‘Permeke. De gelukkige kunstenaar. Ik hou ervan hoe de schilder dik en gezond op oude artiestenfoto’s poseert in kabeltrui, een sigarettenstompje in d...
‘Hier ergens werd Gaston Eysselinck begraven, maar zijn graf is al geruimd. Alsof men zich voor hem schaamde. Zijn vriendin ligt er nog. Zijn twee laa...
‘‘Daar zat hij ’s winters in de kou te schrijven,’ zegt Yanty. ‘Mijn vader had een dikke deken om zijn bovenlijf geslagen, want hierboven is geen verw...
Een zwemmer is een ruiter Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water, is liefhebben met elke nog bruikbare porie, is eindeloos vrij zijn en inwen...
'Een reusachtig, onverwarmd en leeg hotel', schreef Claus over Hôtel de Londres in Oostende. Vaak was hij er de enige klant. Hij leefde er sober, zelf...
'Broucke begint weer over zijn schedels, zijn obessie. Dat Ensor als kind in de duinen groef en plots op menselijke beenderen stootte. Broucke vermoed...