Miscellaneous
Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın eski olağan dünyada sigortasız çalışmasına göz yumduğu özel tiyatro çalışanları, bugünlerde meslekleri dışında işler yapmak zorunda. Barlar, kafeler, tütüncülük bu işlerden bazıları. Onlardan biri Oyuncu Deniz Elmas. Telefonla aradığımda salgınla ayyuka çıkan, yok sayılmaları sebebiyle başladıkları “Susmuyoruz” eylemini konuşmak istediğimi söyledim, o da beni “Susuyoruz” diyerek düzeltti. Ezberler mi, yeni bir politik dile olan sağırlıktan mı şimdilik bilmiyoruz. devam filmi’nde 30 Temmuz’da Moda Sahnesi önünde başladıkları “Susuyoruz” eylemi üçlüsünden Elmas’ı ağırlıyoruz. Her gün bir özel tiyatro önünde “susan” çalışanlar pandemiyle birilikte geliri sıfırlanan özel tiyatrolara Bakanlığın kulak vermesini talep ediyor. Türkiye’de 11 Mart’ta görülen ilk Covid-19 vakasından sonra tiyatro ve sinemalar 17 Mart’ta kapatılmıştı. 1 Temmuz itibariyle normalleşme takvimine geçen Türkiye’de özel tiyatroların tüm geliri gişeden sağlandığı için normalleşemiyorlar. Pandemi döneminde Tiyatromuz Yaşasın, Tiyatro Kooperatifi gibi girişimlerle seslerini duyurmayı deneyen özel tiyatro çalışanları, bu kez hala iletişime açık olduklarını göstermek için, susuyorlar. Söyleşiyi yaptığımızda bu kez Emek Sahnesi önünde susmaya hazırlanan Elmas, aslında yeni tiyatro öğrencileri için de bu eyleme başladıklarını anlatıyor; Mesleğim oyunculukken başka işler yapmak zorunda kalmam çok saçma! Bu eylem ya da performans bir kez daha yeni bir dil kurmak istiyor. Aslında bugünkü Türkiye’de milyonlarca insanın “”muhattap alınmama” durumunun bir temsili gibi de. Elmas kayıtta bana sesleniyor, “Biz geçici değil, kalıcı çözüm istiyoruz Seçil”