Klinisch epidemioloog prof. dr. Martin Offringa breekt een lans voor deugdelijk geneesmiddelenonderzoek voor kinderen. Om kwaadaardige ziekten bij kinderen te kunnen behandelen zijn geneesmiddelen nodig die op de ziekte maar ook op de kindermaat zijn toegesneden. Meer dan de helft van de geneesmiddelen die aan kinderen worden voorgeschreven is echter nooit goed onderzocht op hun effectiviteit en veiligheid. We weten ook vaak niet of we de goede dosis geven. We hebben nog veel te veel middelen die we dagelijks gebruiken die nog nooit zijn onderzocht op het effect voor kinderen. Het gebrek aan onderzoek leidt tot zowel overdosering als onderdosering van medicijnen die kinderen krijgen. Met soms ernstige gevolgen: sterfgevallen, blijvende gezondheidsschade, ernstige ziekte of onnodig lang ziek blijven. De kans op bijwerkingen van medicijnen waarvoor geen onderzoek bij kinderen is gedaan is vijf keer zo groot als wanneer dat wel gebeurd is. En we hebben nu pas een begin gemaakt om de achterstand die kinderen hebben ten opzichte van volwassenen, weg te werken.

Het Kind

Geneesmiddelen voor kinderen

Prof. dr. Susan Bögels, hoogleraar Orthopedagogiek, doet onderzoek naar de rol van de vader in de ontwikkeling van angsten bij kinderen. Ze richt zich in haar onderzoek ook op aandacht. Angst ontstaat door eenzijdige aandacht voor gevaarlijke dingen. Maar aandacht is trainbaar, veranderbaar, stelt Bögels. Verder betoogt ze dat beelden een veel belangrijkere rol kunnen spelen in de behandeling van angsten bij kinderen. Vaders en moeders zijn verschillend. Camus (2000) observeerde bij baby-zwemmen dat moeders hun babies met het gezicht naar zichzelf gericht houden, terwijl vaders hun babies andersom vasthouden, zodat zij het zwembad en de andere kinderen en ouders kunnen zien. Dit onderzoek ondersteunt de theorie dat vaders, meer dan moeders, de opening zijn voor het kind naar de buitenwereld. Onderzoek van Lamb (1977) laat zien dat moeders meer fysiek contact hebben met hun babies voor voeding, verzorging, en troost, terwijl vaders’ fysieke contact meer gericht is op spel. Vaders blijken anders te spelen met hun kind: fysieker en risicovoller. Een recente illustratie van dit typische vaderspel is te vinden op internet, waar miljoenen foto’s van ouder-kind inter¬acties te vinden zijn. Van de 90 foto’s die door ouders geplaatst zijn, zijn maar liefst 85 van vaders die hun kind in de lucht gooien. De vaders doen hun best de kinderen zo hoog mogelijk te laten vliegen.

Kinderen,vaders en angsten

Prof. dr. Hugo Heymans, hoogleraar Kindergeneeskunde en divisievoorzitter van het Emma Kinderziekenhuis AMC: Consequenties van succes. De (kinder)geneeskunde heeft zich in de afgelopen jaren zo ontwikkeld, dat vele ziekten - waaraan in het recente verleden kinderen zouden zijn overleden - nu geneesbaar of behandelbaar zijn geworden. Bijna 90% van deze patiënten zal nu de volwassen leeftijd bereiken. Zonder twijfel een succes, maar wat zijn de consequenties van dit succes?